Stress en feest gaan hand in hand!
Blijf op de hoogte en volg Inge
26 November 2012 | Nicaragua, San Carlos
Tja toch al bijna weer een maand geleden, maar ik ben het niet vergeten!
Nadat ik mijn vorige blog ben geeindigt, zijn we dat weekend naar Costa Rica gegaan om inkopen te doen voor de zwemlessen en andere sportmaterialen. De reis verliep niet bepaald soepel.. Joyce voelde zich al de hele tijd niet lekker,maar op een gegeven moment gingen Fiona en ik wat te eten halen en toen viel joyce flauw. Super schrikken natuurlijk, gelukkig waren er lieve mensen bij de bushalte die haar hadden opgevangen. Na veel overleg besloot Joyce terug te gaan naar Nicaragua en hebben Fiona en ik onze reis verder voortgezet richting San Jose.
Eenmaal in San Jose aangekomen voelden fiona en ik ons gelijk weer thuis. Ik werd superfijn ontvangen in mijn oude gastgezin weer en nadat we nog even hadden gekletst, wat is dat lekker spaans praten zonder Nicaraguaans accent!, ben ik redelijk vroeg gaan slapen. De volgende dag hebben we al onze Costa Ricaanse vrienden weer gezien en voelden we ons nog meer thuis, heel fijn om iedereen weer een knuffel te geven. Overdag hebben we heel veel materialen voor de sport gekocht, het voelde bijna alsof we miljonars waren en konden zeggen en doe dit maar en ach misschien is dat ook leuk... Uiteindelijk hadden we zoveel materiaal verzameld dat we bijna niet meer in de taxi pasten en ik als een soort worstje achterin mijn stoel werd gedrukt. S'avonds zijn we als vanouds weer lekker wezen stappen in Pueblo, een totaal ontspoorde, maar hele leuke kroeg in San Jose. Na weer een geniale avond te hebben gehad, waarbij zelfs een soort freakshow op het podium werd opgevoerd, zijn we naar huis gegaan. Waarna we na 10 minuten wee uit huis zijn gegaan, om de taxi richting de bus van Nicaragua weer te nemen. vervolgens weer terug gereisd en tegen de middag kwamen we weer met voet aan wal in Nicaragua. Dankzij het sponsorgeld hebben we in Costa Rica heel veel zwemmateriaal, ballen en andere sportmaterialen kunnen kopen!
Daarnaast zijn we de afgelopen weken heel druk geweest met het organiseren van de sportdag in Las Azucenas. Omdat het in een klein dorpje buiten San Carlos werd georgansieerd, moet met heel veel dingen rekening worden gehouden en zijn we dagen bezig geweest met nog alle laatste dingen regelen. Op de dag zelf was ik 's ochtends helemaal niet lekker, maar ik besloot toch te gaan, want ik wist dat ik ook niet goed zou kunnen uitzieken als de sportdag ondertussen bezig was. Het begon gelijk al goed die dag, want de bus van 6 uur in de ochtend die we zouden nemen kwam niet opdagen. Uiteindelijk hebben we een minibusje kunnen regelen en kwamen we toch op tijd op de locatie aan. We hadden 23 vrijwilligers om te helpen, die allemaal super gemotiveerd waren! Uiteindelijk kwamen er 220 kinderen op de sportdag af, die het super naar hun zin hadden. En op het eind hebben we zelfs nog met alle kinderen het sportveld schoon gemaakt, dat echt bezaaid lag met afval van 5 maanden. De sportdag heeft veel gestress opgeleverd, maar ik ben wel superblij met het resultaat en je ziet wel weer hoe stomme spelletjes als ezeltjeprik de kindjes heel gelukkig kunnen maken.
Op het moment zijn we weer heel druk met het maken van het beleidsplan voor de voetbalschool San Carlos. Het document begint er al op te lijken en we hebben ook al drie vergaderingen gehad met de lokale mensen hier. Vooral uit de laatste vergadering bleek hoe enthousiast de mannen hier zijn om de voetbalschool op te gaan zetten en tot een succes te maken. Ze gaan de komende tijd hard op zoek naar mensen die graag in het bestuur van de voetbalschool willen. In de week van 10 december gaan we ons plan presenteren aan de burgemeester van San Carlos en de voetbalfederatie, een spannend moment! Gelukkig is op dat moment mijn zus Marloes hier om voor haar nog een generale repetitie te kunnen houden.
Gister hebben we onze werkzaamheden even gestaakt, want het was zo ver: Carnival Acuatico! Het feest waar iedereen in de regio en heel Nicaragua voor uitloopt. Het is een beetje voor te stellen als Zomercarnaval Rotterdam, maar dan op het formaat van San Carlos. In de ochtend kwam er een hele botenparade voorbij op het meer, 2 uur later dan gepland op zijn Nicaraguaans natuurlijk! Supermooi met allemaal bands en danseressen, heel mooi om te zien. Als we trouwens de tijd hadden om te kijken,want we werden om de haverklap geinterviewd door alle landelijke tv zenders van Nicaragua. Ik ben er een paar ontvlucht, maar dat kon niet verkomen, dat ik live met mijn hoofd op Nicaraguaanse tv was gister. Terwijl ik ondertussen iets mompelde over hoe bonita het carnival was.. In de middag met 3 Nederlandse medicijnstudenten die hier zitten pizza gegeten bij het enige restaurant die dat heeft hier in het dorp. En daarna nog allemaal bands bekeken op de boulevard. In de avond nog naar de Kaoma gegaan, een kroeg hier, waarbij we lekker hebben staan shaken op reggeaton en waarbij er zelfs een paar 'westerse hits' voorbij kwamen!
Vandaag weer heerlijk gewerkt aan het beleidsplan met Fiona, maar ach nog even drie weken knallen en dan ligt er een compleet beleidsplan.
Voor de rest doe ik lekker rustig aan vandaag. Morgen weer een drukke dag. Er zijn op het moment 3 communicatiestudenten vanuit ISOP die een promotiefilmpje maken en zij gaan ons de komende twee dagen filmen. En vrijdag gaan Fiona en ik het avontuur opzoeken door mee te doen aan een kanowedstrijd van 60 kilometer... Het wordt rampzalig, maar het wel lekker gek! En als we het niet redden kan iemand ons oppikken, voor de zekerheid toch even nagevraagd!
Buenos noches!
Inge
Nadat ik mijn vorige blog ben geeindigt, zijn we dat weekend naar Costa Rica gegaan om inkopen te doen voor de zwemlessen en andere sportmaterialen. De reis verliep niet bepaald soepel.. Joyce voelde zich al de hele tijd niet lekker,maar op een gegeven moment gingen Fiona en ik wat te eten halen en toen viel joyce flauw. Super schrikken natuurlijk, gelukkig waren er lieve mensen bij de bushalte die haar hadden opgevangen. Na veel overleg besloot Joyce terug te gaan naar Nicaragua en hebben Fiona en ik onze reis verder voortgezet richting San Jose.
Eenmaal in San Jose aangekomen voelden fiona en ik ons gelijk weer thuis. Ik werd superfijn ontvangen in mijn oude gastgezin weer en nadat we nog even hadden gekletst, wat is dat lekker spaans praten zonder Nicaraguaans accent!, ben ik redelijk vroeg gaan slapen. De volgende dag hebben we al onze Costa Ricaanse vrienden weer gezien en voelden we ons nog meer thuis, heel fijn om iedereen weer een knuffel te geven. Overdag hebben we heel veel materialen voor de sport gekocht, het voelde bijna alsof we miljonars waren en konden zeggen en doe dit maar en ach misschien is dat ook leuk... Uiteindelijk hadden we zoveel materiaal verzameld dat we bijna niet meer in de taxi pasten en ik als een soort worstje achterin mijn stoel werd gedrukt. S'avonds zijn we als vanouds weer lekker wezen stappen in Pueblo, een totaal ontspoorde, maar hele leuke kroeg in San Jose. Na weer een geniale avond te hebben gehad, waarbij zelfs een soort freakshow op het podium werd opgevoerd, zijn we naar huis gegaan. Waarna we na 10 minuten wee uit huis zijn gegaan, om de taxi richting de bus van Nicaragua weer te nemen. vervolgens weer terug gereisd en tegen de middag kwamen we weer met voet aan wal in Nicaragua. Dankzij het sponsorgeld hebben we in Costa Rica heel veel zwemmateriaal, ballen en andere sportmaterialen kunnen kopen!
Daarnaast zijn we de afgelopen weken heel druk geweest met het organiseren van de sportdag in Las Azucenas. Omdat het in een klein dorpje buiten San Carlos werd georgansieerd, moet met heel veel dingen rekening worden gehouden en zijn we dagen bezig geweest met nog alle laatste dingen regelen. Op de dag zelf was ik 's ochtends helemaal niet lekker, maar ik besloot toch te gaan, want ik wist dat ik ook niet goed zou kunnen uitzieken als de sportdag ondertussen bezig was. Het begon gelijk al goed die dag, want de bus van 6 uur in de ochtend die we zouden nemen kwam niet opdagen. Uiteindelijk hebben we een minibusje kunnen regelen en kwamen we toch op tijd op de locatie aan. We hadden 23 vrijwilligers om te helpen, die allemaal super gemotiveerd waren! Uiteindelijk kwamen er 220 kinderen op de sportdag af, die het super naar hun zin hadden. En op het eind hebben we zelfs nog met alle kinderen het sportveld schoon gemaakt, dat echt bezaaid lag met afval van 5 maanden. De sportdag heeft veel gestress opgeleverd, maar ik ben wel superblij met het resultaat en je ziet wel weer hoe stomme spelletjes als ezeltjeprik de kindjes heel gelukkig kunnen maken.
Op het moment zijn we weer heel druk met het maken van het beleidsplan voor de voetbalschool San Carlos. Het document begint er al op te lijken en we hebben ook al drie vergaderingen gehad met de lokale mensen hier. Vooral uit de laatste vergadering bleek hoe enthousiast de mannen hier zijn om de voetbalschool op te gaan zetten en tot een succes te maken. Ze gaan de komende tijd hard op zoek naar mensen die graag in het bestuur van de voetbalschool willen. In de week van 10 december gaan we ons plan presenteren aan de burgemeester van San Carlos en de voetbalfederatie, een spannend moment! Gelukkig is op dat moment mijn zus Marloes hier om voor haar nog een generale repetitie te kunnen houden.
Gister hebben we onze werkzaamheden even gestaakt, want het was zo ver: Carnival Acuatico! Het feest waar iedereen in de regio en heel Nicaragua voor uitloopt. Het is een beetje voor te stellen als Zomercarnaval Rotterdam, maar dan op het formaat van San Carlos. In de ochtend kwam er een hele botenparade voorbij op het meer, 2 uur later dan gepland op zijn Nicaraguaans natuurlijk! Supermooi met allemaal bands en danseressen, heel mooi om te zien. Als we trouwens de tijd hadden om te kijken,want we werden om de haverklap geinterviewd door alle landelijke tv zenders van Nicaragua. Ik ben er een paar ontvlucht, maar dat kon niet verkomen, dat ik live met mijn hoofd op Nicaraguaanse tv was gister. Terwijl ik ondertussen iets mompelde over hoe bonita het carnival was.. In de middag met 3 Nederlandse medicijnstudenten die hier zitten pizza gegeten bij het enige restaurant die dat heeft hier in het dorp. En daarna nog allemaal bands bekeken op de boulevard. In de avond nog naar de Kaoma gegaan, een kroeg hier, waarbij we lekker hebben staan shaken op reggeaton en waarbij er zelfs een paar 'westerse hits' voorbij kwamen!
Vandaag weer heerlijk gewerkt aan het beleidsplan met Fiona, maar ach nog even drie weken knallen en dan ligt er een compleet beleidsplan.
Voor de rest doe ik lekker rustig aan vandaag. Morgen weer een drukke dag. Er zijn op het moment 3 communicatiestudenten vanuit ISOP die een promotiefilmpje maken en zij gaan ons de komende twee dagen filmen. En vrijdag gaan Fiona en ik het avontuur opzoeken door mee te doen aan een kanowedstrijd van 60 kilometer... Het wordt rampzalig, maar het wel lekker gek! En als we het niet redden kan iemand ons oppikken, voor de zekerheid toch even nagevraagd!
Buenos noches!
Inge
-
26 November 2012 - 09:05
Krista:
Whahahahoehoehahahahaha, erg grappig allemaal weer! -
26 November 2012 - 11:11
Roelli Hertshoorn:
Hallo Inge,
wat een mooi, actief en sprankelend verslag weer. Ik snap heel goed dat je niet elke dag achter de pc kunt zitten met al die acties.
En ook wel heel fijn lijkt me dat jullie werk wordt gewaardeerd en waarschijnlijk voortgezet na jullie vertrek.
Heel grappig dat ik laatst je stem hoorde toen je net Atty even belde tijdens mijn Foto-share-moment met haar.
En nu gaat je laatste maand daar al bijna in toch?? Met de hele familie zowat in de regio!
Geniet er enorm van, blijf wel voorzichtig doen he!!!!
Lieve groet van Roelli. -
26 November 2012 - 11:40
Carola:
Hoi Ing,
Wat een leuke verslagen schrijf je! Geen kwantiteit, maar kwaliteit is er zeker!
Ik lees met plezier je belevenissen en denk nog wel eens terug aan mijn Indonesie reis, die is heel snel gegaan.
Geniet daarom nog even volop, nu het nog kan!
Succes met het schrijven van je beleidsplan.
xx -
27 November 2012 - 15:29
Marieke Voppen:
Hola chica!
A mi me gusta tus mensajes!
Yo creo que es una aventura muy interesante en el otro lado del mundo!
Disfruta y hasta luego, Marieke -
27 November 2012 - 18:06
Yvonne Altena:
Hoi Inge,
Als ik dit allemaal zo lees zijn jullie echt wel goed bezig.220 kinderen die naar een sportdag komen,helemaal te gek,ik weet niet of je dat hier voor elkaar zou krijgen.
Geweldig wat jullie allemaal doen en nu maar duimen dat jullie beleidsplan aan zal slaan.
Gezellig dat Marloes al snel bij is,nog even doorbijten en dan kan je van je welverdiende vakantie gaan genieten.Al mel al een hele ervaring en ben heel benieuwd naar je verhalen als je weer terug bent.
Lieve groet van Yvonne. -
29 November 2012 - 18:38
Jaap En Attie:
Hee Inge, nog wat tijd over en Facebook geopend en gelezen dat je weer een blog had geplaatst.
Even alles in vogelvlucht gelezen en nu even reageren. Succes voor vrijdag en zaterdag. (lees verder de mail).
Besos, padre y madre -
29 November 2012 - 18:38
Jaap En Attie:
Hee Inge, nog wat tijd over en Facebook geopend en gelezen dat je weer een blog had geplaatst.
Even alles in vogelvlucht gelezen en nu even reageren. Succes voor vrijdag en zaterdag. (lees verder de mail).
Besos, padre y madre -
05 December 2012 - 23:05
Gerrie Vamn De Pol:
Leuk om dit reisverslag te lezen Geniet van de tijd dat je er bent en zo doeje veel wijsheid op .om met een andere cultuur zoiets op te zetten en je merkt dat alles weer opzijn pootjes terecht komt . al gaat het soms moeizaam .Eeen goede tijd nog grg
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
